Paolo Cognetti’s bestseller De acht bergen is door velen verslonden. Na dit succes werd ook zijn in Italië al eerder gepubliceerde roman naar het Nederlands vertaald. Het mooie omslag zorgt ervoor dat meteen duidelijk is dat we weer met een Cognetti te maken hebben en dat er wederom een rol is weggelegd voor de bergen. Toch verschillen de boeken van elkaar, want De buitenjongen leest eerder als een verslag en is gebaseerd op de ervaringen van de auteur, die zelf in de bergen ging wonen.
Vier seizoenen
De buitenjongen begint in de winter en is verder opgedeeld in seizoenen. Het naamloze hoofdpersonage neemt in de lente zijn intrek in een almhut om in eenzaamheid te kunnen schrijven. Hij heeft als doel een kluizenaarsbestaan, maar vindt toch contact bij zijn introverte herdersburen. Op de wandelingen door de bergen, het wijn drinken met de buren en wat overpeinzingen na, gebeurt er niet veel in de 154 pagina’s van dit boek. Dat deze Cognetti bij sommigen tegenvalt, na zijn uitgebreider beschreven bestseller De acht bergen, is dan ook niet zo vreemd. De buitenjongen wordt weleens gezien als voorstudie voor zijn grote doorbraak en dat is te begrijpen.
De rust van de natuur
Iedereen die de vergelijking tussen de twee boeken achterwege laat, heeft met De buitenjongen toch een mooi boek in zijn of haar handen. De omschrijvingen uit de natuur zijn uitgebreid, het taalgebruik is wat ouderwets en alles gaat vooral heel langzaam. Hiermee creëert Cognetti een sfeer die het tegenovergestelde is van onze hectische stadsmaatschappij. Wie de tijd neemt, zal zich tijdens het lezen van dit boek vooral heel ontspannen voelen.
Natuur in de literatuur
Maar het draait niet alleen om de natuur. Ook literatuur speelt een belangrijke rol. Het hoofdpersonage leest regelmatig boeken van Amerikaanse auteurs die over de natuur schrijven zoals Daniel Defoe en Jon Krakauer. Ook Italiaanse schrijvers zoals Cesare Pavese, Primo Levi en Mario Rigoni Stern worden aangehaald. Hiermee wordt duidelijk dat literatuur nauw verbonden kan zijn met natuur, of dat auteurs zich in ieder geval aangetrokken voelen tot de rust buiten de stad.
Is de natuur een helende plek?
Een echte spanningsboog is er niet, maar toch is er een vraag waar de schrijver een antwoord op wil geven: is de natuur een helende plek? Het hoofdpersonage heeft zo zijn ervaringen, maar voor de lezer is er meer nodig dan een boek om hier antwoord op te kunnen geven. Wat wel duidelijk wordt is dat natuur en cultuur niet alleen tegenstelling van elkaar zijn, maar op sommige punten heel goed samengaan. Cognetti heeft dat met De buitenjongen en De acht bergen inmiddels bewezen.
4/5
160 pagina’s – uitgeverij De Bezige Bij – juni 2018 – vertaald door Yond Boeke en Patty Krone – 9789403122304 – €18,99
Sandra
Mooie recensie Chantal! Op Instagram vond iemand dit boek niet mooi (want het leek niet op De acht bergen) en vervolgens schreven haar volgers dat zij dit boek niet gingen lezen terwijl de recensie mij juist wel aansprak: rustig, literair en anders dan zijn vorige boek, fijn om te lezen dat jij de boeken heb losgekoppeld van elkaar.
Hoofdstuk 12
Het zijn geen boeken om met elkaar te vergelijken. Smaken verschillen, maar ik zou het boek niet afschrijven omdat het niet op ‘De acht bergen’ lijkt.
Lalagè
Ik moet toch eens iets van deze meneer lezen… ‘Sofia draagt altijd zwart’ stond al een paar jaar op mijn lijstje, ging er toen af en daarna er weer op. Ik wil wel bij het begin beginnen…
Hoofdstuk 12
Dat boek heb ik dus nog niet van hem gelezen.