Vorige maand was ik wild enthousiast over alle romans die uit zouden komen. Deze maand ben ik iets minder enthousiast, maar dat betekent niet dat er geen leuke boeken verschijnen in oktober! Dit zijn mijn vier favorieten!
September, waar ben je gebleven? Door de mooie zomerse dagen voelt het bijna alsof september nog eens niet begonnen is. Ik kan er niets aan veranderen, want oktober staat weer gewoon aan de deur. Laten we eerst eens kijken wat er ondertussen gebeurde op Hoofdstuk 12.
Gisteravond maakte ik de halve wereldreis van Helmond naar Amsterdam voor Hebban Live! Als Hebban recensent leek het me leuk om aanwezig te zijn bij de huldiging van de winnaars van de Hebban Awards 2016 en de bekendmaking van de Hebban Debuutprijs. Vandaag een kort verslag met wat roze foto’s die bijna doen vermoeden dat ik ergens anders was dan bij een boekenevenement.
In maart 2014 ben ik begonnen met het schrijven van recensies. Bijna twee jaar later doe ik dit nog steeds met plezier en verschijnt er wekelijks een nieuwe boekbespreking. Toch vind ik het jammer om mijn oude recensies in een word-document te laten verstoffen. Ze zijn misschien niet allemaal even goed, maar ik heb er wel tijd en liefde in gestoken. Daarom plaats ik iedere week een oude recensie online. Vandaag is ‘Zo word je een geweldige dichter’ van Ellen Deckwitz aan de beurt.
Ik zat laatst naar mijn overvolle boekenkast te staren en ik vroeg me af hoe lang de planken het nog vol zouden houden. Het is niet alleen zwaar voor de boekenkast, maar het voelt ook een beetje als boekenmishandeling. Al die mooie pareltjes die achter elkaar liggen opgestapeld tot een soort georganiseerde rommel. Ze komen zo niet tot hun recht. Daarnaast weet ik van sommige boeken dat ik ze toch nooit (meer) zal lezen, dus waarom zal ik er dan niet iemand anders blij mee maken?
In maart 2014 ben ik begonnen met het schrijven van recensies. Bijna twee jaar later doe ik dit nog steeds met plezier en verschijnt er wekelijks een nieuwe boekbespreking. Toch vind ik het jammer om mijn oude recensies in een word-document te laten verstoffen. Ze zijn misschien niet allemaal even goed, maar ik heb er wel tijd en liefde in gestoken. Daarom plaats ik iedere week een oude recensie online. Vandaag is ‘Het nulpunt’ van Jess Walter aan de beurt.
Schrijfster Griet op de Beeck was een aantal weken terug te gast bij tv-programma Zomergasten. Ik ben zonder verwachtingen met een glas wijn en wat lekkers voor de tv gaan zitten en nog voor mijn glas leeg was, was voor mij duidelijk dat Op de Beeck een bijzondere en wijze vrouw is. Ik ging die avond helemaal op in het pragramma en constant dacht ik alleen maar ‘wauw’. Ik was zo onder de indruk dat ik moeite moest doen om niet meteen één van haar boeken te kopen. Een paar weken later stak ik alsnog haar debuut Vele hemels boven de zevende in mijn tas om wederom op te gaan in de woorden van deze Vlaamse schrijfster.
Toen ik iemand vertelde dat ik drie weken in Italië ging studeren, werd me gezegd dat ik dit boek echt moest lezen. Mijn tegenargument was dat ik de film al had gezien, maar het boek zou echt beter zijn. Zodoende vertrok ik met ‘Eten, bidden, beminnen’ in mijn koffer.
Maggie is als getalenteerde neurochirurg een succesvolle vrouw te noemen. Naast haar carrière heeft ze een eigen appartement en een relatie. Ongeluk komt nooit alleen en dat blijkt ook in Maggies leven het geval te zijn. Ze raakt betrokken bij een heftige rechtszaak en haar relatie loopt op de klippen. Ze kan niet anders dan zichzelf terug te trekken op het kampeerterrein van haar vader Sully. Ook hier lijkt ze niet gespaard te blijven, want haar vader krijgt een hartaanval. Of is dit juist een geluk bij een ongeluk?
Al jaren wil ik naar Manuscripta, maar ieder jaar ging ik niet. Geen geld, geen tijd en andere standaard excuses hielden me iedere keer weer thuis. Dit jaar zou daar verandering in komen, want de keuze bestond uit thuis vereenzamen of een dagje schrijvers kijken in Amsterdam. Toen sloeg het noodlot toe: ik voelde me de dag ervoor niet lekker en op de dag zelf was ik nog steeds niet fit. Ik overwoog heel even om thuis in bed te blijven liggen, maar wie weet zou ik opknappen van een lange treinreis, wat frisse lucht en goede verhalen. Zodoende hees ik mezelf alsnog in de trein naar Amsterdam voor een bezoekje aan Manuscripta!
